In memoriam Tom;

Daar zat hij ’s morgens rond 8 uur als de volgende ploeg opkwam boven aan de trap een
ieder te verwelkomen! Hij kwam van oud H toen deze onbewoonbaar verklaard werd.
Naar Nico wilde hij niet, dat was allemaal te groot en te nieuw en bovendien daar zat al
een “kat”. Hij kwam toen naar Bernard, groot en zwart was hij. Eerst een beetje onzeker
daarna kwam zijn ware aard naar boven, zelfverzekerd en nooit te belazerd om koppies
te geven. Eigenlijk een slome
Maar owee als er iets anders met vier poten zich op zijn terrein begaf, was Tom gelijk
een leeuw. Zoals een keer, t zonnetje scheen, lekkere temperatuur, Tom languit op
straat voor de remisedeur. Een man met een uit de kluiten gewassen hond aan de lijn,
Tom staat op, hond stopt, man trekt aan hond. Tom had t al gezien, ging weer languit,
want wat die man ook dacht, hij was niet goed genoeg om maar even terug te gaan en
om de Haarlemmerpoort heen te lopen, want die hond durfde niet lands Tom. Zo was
hij, regerend als een vorst over zijn Koninkrijk!
Bij het uitrukken was Tom een bezienswaardigheid, mits in de kantine gezeten. Als het
alarmlicht zijn eerste flits had vertoond, sprong Tom op de televisie, van daaraf kon hij
de autospuit zien vertrekken. Alsof hij het jammer vond dat hij niet mee kon! Twee maal
kon hij zich niet inhouden, aangekomen bij het brandadres sprong Tom van het dak van
de autospuit, oriënteerde zich even en weg was hij. Want rook en vuur waren nou ook
weer niet wat hij zocht.
Maar ja, een ieder die wat met de Brandweer van doen heeft, wil toch ook wel eens het
uitrukken meemaken. Maar al zou je Tom op t andere eind van de wereld neer zetten,
dan nog kon je er oprekenen dat hij terug zou komen. Zo ook na t uitrukken, hij hield van
ons en wij van hem.
Op een Zaterdag lag Tom, , onder een aanhangwagentje op de
binnenplaats naar lucht te happen. Naar de dierenarts, Tom was waarschijnlijk door iets
vergiftigd. Terug met Tom. Helaas als kadaver. Tom werd naar zijn laatste rustplaats
gebracht. Een ieder was die dag en vele daarna zeer aangedaan. Ook wist en weet
iedereen wel een anekdote te vertellen wat hij met Tom had en heeft meegemaakt.
Maar ja hoe kan dat nou in zo’n rauw mannenbolwerk, het was toch maar een dier!?